Aanrijding

Amper vijftig meter buiten de lage-emissiezone werd ik op het zebrapad omvergereden door een Wartburg 353. Bouwjaar 1978. Voor wie zich daar niets kan bij voorstellen: de Wartburg was een Oost-Duitse poging tot het bouwen van automobielen. In de jaren zeventig werden er daarvan per vergissing een handvol ons land binnengelaten. Terwijl ik versuft lag te bekomen van de aanrijding, kwam er uit de Wartburg een man tevoorschijn die beweerde dat hij dokter was, hoewel hij er eerder uitzag als een hippie die zijn zelf geteelde aardbeitjes en Geraardsbergse mattentaarten verkoopt vanuit de koffer van zijn communistisch wrak. De hippie toonde nul komma nul belangstelling voor mijn toestand, terwijl op de Wartburg wel degelijk een doktersvignet kleefde. Hij beval me onmiddellijk te moven omdat hij naar een spoedgeval moest. Ik krabbelde gehoorzaam recht, merkte dat ik enkel een gescheurde broek had opgelopen en vroeg hem of hij dan zo’n beroerde dokter was dat hij zijn spoedgevallen zelf moest creëren. De dokter negeerde mijn retorische vraag, zwengelde de stilgevallen roestbak weer aan en liet me achter in een hoge-emissie-wolk. Gelaten vervolgde ik mijn weg. Nauwelijks honderd meter verderop verkocht een yup in maatpak aardbeien en mattentaarten, vanuit een hip elektrisch foodtruckje.