Facetime

Mijn aan alcohol verslaafde broer Antoine maakt zich zorgen omdat onze vader, een kranige tachtig-plusser, nog altijd autorijdt. Om zijn mening hierover te ventileren videobelde Antoine me op. Antoine is tegenwoordig heel erg into videobellen. Hij denkt daarmee te bewijzen dat hij helemaal mee is met de tijd, terwijl hij er vooral mee aantoont dat hij dénkt dat hij mee is. Onlangs nog zat ik bij mijn vader in de auto. Er viel niets op aan te merken, afgezien van zijn gewoonte om te rijden met een flinke saf in de mondhoek. Mijn getuigenis maakte nauwelijks indruk. Toen kwam de aap uit de mouw. Antoine zei dat hij bereid was zich te engageren om onze vader wekelijks op te halen en hem naar de winkel te rijden. Antoine heeft geen auto, maar blijkbaar is hij op zoek naar een deftige tweedehands, bij voorkeur gratis. De mouw van Antoine zit vol apen. Ik zei dat ik liever een rokende tachtig-plusser als tegenligger kreeg dan een zatte vijftiger. Dergelijke boodschappen komen nooit helemaal aan bij Antoine. Hij vroeg of ik wel wist dat mijn camera uit stond. Ik bekende dat ik hem al de hele tijd in mijn oor had laten kijken.