top of page

Ice Ice Baby

Hoe hard Eminem het ook had gewild, de allereerste witte rapper met een hitsingle was niet hij, maar wel een zekere Vanilla Ice. Begin jaren ‘90 bracht Vanilla een cover uit van Play That Funky Music White Boy, maar die flopte fenomenaal. Daarbovenop kreeg Vanilla Ice een proces aan zijn been, aangezien hij vergeten was de echte auteurs te vermelden. Nu ja, met dat floppen viel het wel mee eigenlijk. Het nummer werd inderdaad werkelijk nergens gedraaid, maar qua verkoop had Ice niets te klagen. Het publiek viel immers als een blok voor de B-kant - Ice Ice Baby - waarin Vanilla Ice rapt op een loop van de intro van Under Pressure van David Bowie en Queen. Ook hierop had hij naar eigen zeggen geen rechten, maar dat was loos gelul, want iedereen kon gewoon lezen dat hij wel degelijk netjes de co-auteurs op de plaat had gezet. Na Ice Ice Baby hebben we hier in Europa nooit meer iets van Vanilla Ice vernomen. In Amerika lange tijd ook niet, tot ze in 2010 bij Warner Bros hadden gehoord dat Vanilla Ice een vrij behoorlijk klusser was. Hij kreeg op het DIY Network een tv-programma waarin hij huizen mocht verbouwen, The Vanilla Ice Project. Het ding liep tien seizoenen.


Fjiew ... ferme inleiding was dat, en uiteindelijk alleen maar om te zeggen dat ik deze week zin had in een ijsje, maar het niet zag zitten om naar de crèmekar te lopen. In plaats daarvan kwam ik op het idee om zelf een goeie liter vanille-ijs te maken.


Wat ik daarvoor gebruikte is:

  • 3 blikken van elk 400 ml kokosmelk

  • 100 gram witte kristalsuiker

  • een theelepeltje vanille-extract

  • een staafmixer waar je van die kloppertjes op kunt monteren

  • een diepvriezer


Op YouTube vind je absoluut zeer goede handleidingen voor het maken van home-made schepijs, maar je moet er je wel van bewust zijn dat ze slechts een sterk ingekorte versie tonen van het hele proces. Reken er maar op dat je op dag 1 een half uurtje werk hebt, op dag 2 nog iets meer, en dat je je ijs daarna nog moet invriezen.


Op dag 1 maak je vegan gecondenseerde melk. Daarvoor giet je 1 blik kokosmelk en 100 gram suiker in een ruime steelpan. Roer dit even door en breng het aan de kook. Let op dat je je vuur niet te hard zet, want kokosmelk kookt gemakkelijk over, en dan zit je niet met gecondenseerde melk, maar met de gebakken peren. Dus rustig aan laten pruttelen. Een half uur aan een stuk. En erbij blijven om af en toe te roeren. Na dertig minuten is de hoeveelheid in je pan ongeveer gehalveerd, en ondertussen ook al een ietsiepietsie dikker geworden. Giet dit in een bokaal en zet die in de koelkast. Je zal zien dat de kokosmelk ‘s anderendaags wat minder wit en heel erg stroperig is geworden. Is ze nog steeds wit-wit en vloeibaar, dan heb je je niet aan de spelregels gehouden. In dat geval: ga terug naar start.


Ook nog op dag 1 zet je een lege afsluitbare kom of pot van 1,5 liter in de diepvriezer, alsook de ondertussen afgewassen steelpan van de gecondenseerde melk.


Op dag 2 neem je de 2 resterende blikken kokosmelk. Daaruit probeer je zoveel mogelijk de dikkere massa te halen en niet het waterige deel dat zich onderin bevindt. Je kan dit doen door het blik aan de onderzijde te openen met een blikopener en het vocht een beetje af te gieten. Je kan ook je blikken kokosmelk standaard ondersteboven bewaren, dan open je de “onderzijde“ gewoon met het lipje. Giet het vocht vooral niet weg, je kan het nog voor tig andere dingen gebruiken. Het romige, witte deel giet je in de diepgevroren steelpan. Daar lepel je de gecondenseerde kokosmelk bij, en je doet er ook nog een beetje vanille-extract bij. Dit alles mag je nu opkloppen met de mixer, gedurende maar liefst een half uur. Concentreer je op wat je aan het doen bent, verban vriendelijk doch kordaat al je andere gedachten, en creëer zomaar je eigen meditatiemomentje. Na een half uur is het mengsel in de steelpan niet langer vloeibaar. Schep het in de bevroren afsluitbare pot, en zet die minimaal zes uur lang in de diepvriezer. Of doe misschien maar beter meteen tot de volgende dag.


Op dag 3 ten slotte haal je het ijs uit de vriezer. Laat het eerst een half uurtje staan op kamertemperatuur en schep jezelf daarna een heerlijk vegan kokos-vanille-ijsje op. Ondertussen luister je naar een speellijst met de allergrootste hits van Vanilla Ice. Vier minuten later is het alweer uit met de pret. Ik zei het al: hij had maar 1 hit.



78 weergaven

Comentários


Archief
bottom of page